Slim juridisch advies over merken, modellen en IE-overeenkomsten.

Francoise Alsters is recent gestart als Senior Legal Counsel. Na het behalen van de opleiding Europees recht in 1999 is Francoise ruim 20 jaar als IE advocaat werkzaam geweest, waarvan ook enkele jaren binnen een internationaal chemieconcern. Françoise is daarnaast sinds 2004 als docent Merkenrecht verbonden aan de Radboud Universiteit Nijmegen.

Mark Your Brand by AOMB heeft een nieuwe merkengemachtigde aangetrokken in de persoon van Isolde Borghans. Isolde is ruim 25 jaar werkzaam in de IE-sector. Ze zal zich onder meer gaan richten op de strategische accounts en het uitbouwen van het portfolio van Mark Your Brand. Isolde Borghans is 1 maart jongstleden in dienst getreden.

Tot slot Esther Haisma. Esther is gestart als Trademark paralegal en zal de merken- en modellengemachtigde gaan ondersteunen en hen zoveel mogelijk de juridisch administratieve werkzaamheden uit handen nemen.

Gleissner lijkt in te spelen op de actualiteit, zoals merkaanvragen vaak gedaan vlak vóór of na de release van een muziekalbum. Ook bekend zijn de vele aanvragen voor voornamen. De aanvragen worden verricht op naam van verschillende BV’s.

Deze week is naar buiten gekomen dat mijnheer Gleissner een merkadviesbureau, N-Cubator genaamd, heeft gelanceerd dat zich profileert met toegang tot "een grote portfolio van merken en domeinnamen". Het heeft er alle schijn van dat Michael Gleissner optreedt als een doorverkoper, niet van auto’s maar van merken en domeinnamen….

Wij onderschrijven het uitgangspunt dat iedereen een merk kan aanvragen. Hierbij geven wij de wetgever in overweging serieus na te denken over een aanvraagverbod door kapers…of de invoering van een ontmoedigingsbeleid voor kapers. Zo een beleid moet de activiteiten van ondernemers uiteraard niet aan tasten. Dit kan bijvoorbeeld door invoering van een eis tot in gebruikname van een merk, of de voorwaarde van een Verklaring van intentie tot gebruik.

Hoe komt het virus aan zijn naam? Als je het coronavirus onder een elektronenmicroscoop bekijkt zie je alleemaal uitsteeksels die lijken op een kroon. Corona is de Latijnse benaming voor kroon. Ontegenzeggelijk zijn de gevolgen allereerst en vooral vervelend zo niet desastreus voor de getroffen personen, en hun omgeving.

Ondertussen zien we op social media de eerste foto’s en filmpjes waarin een link wordt gelegd met het bekende Mexicaanse biermerk CORONA van AB InBev. Voor een merkhouder geldt aandacht in de media vaak als exposure, een positief verschijnsel. Ook andersom, haken merkhouders graag aan in de media als sprake van grote events zoals sportevenementen of gebeurtenissen van nationaal belang. De huidige situatie heeft een tegenovergesteld effect. Het virus kent geen positieve kanten waar een merkhouder op ludieke wijze bij kan aanhaken. Integendeel.

Helaas kun je aan een situatie als de onderhavige als merkhouder weinig doen; dit is een geval van overmacht. Net zo als orkanen en tyfoons, welke een persoonsnaam krijgen toegekend. Laten we hopen dat deze virus uitbraak snel een halt wordt toegeroepen. En als alle seinen op safe staan, is het misschien aan Corona om een positieve actie te starten op social media.

De rechtbank is van mening dat het teken GIRAFNOOTJES voldoende verschilt van de merknaam TIJGERNOOTJES. Beide verwijzen weliswaar naar een dier, visueel  en auditief zijn er grote verschillen tussen de namen. De verpakking van het product wordt eveneens voldoende verschillend gevonden. Echter, het toegepaste patroon op het nootje, bestaande uit een geschakeerd kleurpatroon, in de kleuren oranje, bruin en geel gaat de rechter te ver. Door gebruik van een identiek patroon is sprake van merkinbreuk, zo oordeelt de rechter.

Kortom, net een streepje te ver voor de producent van de GIRAFNOOTJES. De vraag of een consument in de supermarkt inderdaad het verschil zal opmerken tussen een TIJGERNOOTJE en een GIRAFNOOTJE lijkt voer voor een vervolg.

Door de kunstenaar worden schilderijen en textielproducten gemaakt waar de Dom Perignon merken in voorkomen. Deze werken worden ter verkoop aangeboden. De werken hebben vaak een ironiserende en soms ook erotische inslag.

Dom Perignon stelt dat sprake is van merkinbreuk en vraagt de rechter om een verbod. De Merkenwet verbiedt elk commercieel gebruik van een merk zonder toestemming van de merkhouder. Deze verbodsbepaling kent een uitzondering als sprake is van gebruik met een geldige reden. Kan de vrijheid van meningsuiting een geldige reden zijn en welke criteria moeten worden meegenomen in de afweging?

Volgens de rechter kan de artistieke vrijheid van een kunstenaar een geldige reden vormen als aspect van het recht op vrije meningsuiting. Hieraan zijn wel grenzen verbonden. Zo mag het gebruik er bijvoorbeeld niet op zijn gericht het merk of de merkhouder schade toe te brengen. Verder mag het niet gaan om een eenvoudige kopie van het merk zonder verdere creatie. De kunstuiting dient het resultaat te zijn van een creatief vormgevend proces.

Wat ons betreft een uitspraak om over na te spreken. Misschien had het meer voor de hand gelegen een lijn te trekken tussen de directe producties van de kunstenaar, diens schilderijen en andere producten die onder de noemer merchandising vallen. Waar ligt nu de grens tussen handel en een kunstuiting?